Stare Bielsko, jedna z dzielnic Bielska-Białej, zajmuje północno-zachodnie tereny miasta i stanowi jego najstarszą część. Pierwsza osada starobielska powstała tu w XII wieku, dając w późniejszych latach początek wsi Bielsko. Do najważniejszych zabytków dzielnicy należą: grodzisko starobielskie (będące pozostałością wspomnianej osady - ten doskonale zachowany pierścieniowy układ średniowiecznej wsi jest ewenementem na skalę europejską), gotycki kościół św. Stanisława (najstarsza budowla sakralna Bielska-Białej, sięgająca swoimi początkami do XII wieku), ewangelicki kościół Jana Chrzciciela (z 1818 roku) oraz sieć polskich schronów bojowych z 1939 roku. Wzgórze Trzy Lipki, u stóp którego leży Stare Bielsko, należy do najcenniejszych przyrodniczo terenów Bielska-Białej. Rozciąga się z niego wspaniały widok na miasto. W 2001 roku na wzgórzu postawiono 40-metrowy Krzyż Trzeciego Tysiąclecia.
Wychowałam się na Starym Bielsku i jako dziecko, razem ze swoimi przyjaciółmi z sąsiedztwa, spędzałam całe dnie buszując po okolicznych polnych drogach i łąkach. Miejsce to już na zawsze kojarzyć mi się będzie z dziecięcą beztroską i rosnącymi w rowach żółtymi kaczeńcami. To własnie w dzielnicy Stare Bielsko mieszkają główni bohaterowie mojej powieści. Poniżej kilka zdjęć zrobionych przeze mnie wiosną 2004 roku.
A tu kilka zdjęć z tego roku :-)
 |
| Kościół św. Stanisława |
 |
| Wspomniana w książce ulubiona polna droga Izabeli. Obecnie już rzadko uczęszczana. |
 |
| Krzyż Trzeciego Tysiąclecia na wzgórzu Trzy Lipki |
 |
| Widok ze wzgórza Trzy Lipki |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz